Ik ben van mening dat psychologische begeleiding prettig, inspirerend, versterkend, helend, waardevol en effectief voor mensen kan zijn als er in ieder geval aan onderstaande voorwaarden wordt voldaan..
Ten eerste hebben wij mensen (iedereen dus) drie psychologische basisbehoeften: autonomie, competentie en sociale verbondenheid. Als deze behoeften voldoende worden vervuld voelen we ons tevreden en gemotiveerd. Als ze onvoldoende worden vervuld voelen we onvrede of zelfs angst en demotivatie. Dit geldt voor ons dagelijks leven, maar ook voor begeleidingstrajecten. Ik denk dat het erg belangrijk is dat hulpverleners voldoende oog hebben voor deze behoeften en erop gericht zijn ze bij hun cliënten te vervullen. Dit houdt in: gebruik maken van het zelfsturend en zelfoplosssend vermogen, kwaliteiten en successen (h)erkennen en een goede band creëren, met als basis respect voor en onvoorwaardelijke acceptatie van de hulpvrager.
Een tweede voorwaarde is oplossingsgericht maatwerk bieden. Een op maat gemaakt traject sluit precies aan bij de doelen en persoonlijkheid van de hulpvrager en ook bij 'het moment' (bv. bepaalde gevoelens die er opkomen of een actuele situatie). Tevens ligt het accent op mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Het is belangrijk om zo goed mogelijk oordeelloos af te stemmen op de hulpvrager en op wat die nodig heeft om te kunnen groeien/verwerken/herstellen. Ik zie hierbij de positieve psychologie als een belangrijke inspiratiebron. Deze stroming doet onderzoek naar welbevinden en hoe mensen tot bloei kunnen komen.
De derde voorwaarde is expertise. Om duurzame leerprocessen op gang te brengen en te bevorderen is specifieke expertise nodig. Het is belangrijk dat een hulpvraag op verschillende niveaus wordt benaderd: cognitief (denken), emotioneel (voelen) en gedragsmatig (doen). Daarnaast wordt de effectiviteit van begeleiding vergroot als naast auditieve methoden (spreken en luisteren) ook voldoende visuele middelen (zien) worden gebruikt. Bij een succesvol traject nemen kennis, inzicht en vaardigheden van de hulpvrager toe, zodat die de motivatie en handvatten heeft om het geleerde zelfstandig in zijn dagelijks leven te kunnen gebruiken.
Ik heb mezelf eraan verbonden om de bovenstaande visie zoveel mogelijk in praktijk te brengen.
